لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 40 صفحه
قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :
بنام خدا داروهای بی هوش کننده عمومی در اعمال جراحی از بین بردن حس درد ضرورت اول و از بین بردن حس حرکت ضرورت دوم می باشد. متاسفانه تاکنون دارویی یافت نشده است که بدون اثر بر روی دیگر اعمال اعصاب تنها حس درد را در سراسر بدن از بین ببرد و داروهای موجود علاوه بر حس درد دیگر حسها و نیز هوش و شعور را بیمار را از بین می برند بدیهی است بی حسی و بی حرکتی عمومی مستلزم بی هوش کردن بیمار می باشد. اولین داروهای بی هوش کننده اتر و کلروفرم بودند که به علت کشف داروهای مفیدتر مصرف آنها تقریبا منسوخ شده است. در بی هوشی معمولا از چند دارو استفاده می گردد که هر کدام به منظور خاصی می باشد یک داروی بی هوش کننده مطلوب آنست که به ملایمت و بدون تحریک بیمار را به خواب عمیق و بی هوشی برده، عضلات عمومی بدن را شل کند بدون آنکه برروی عضلات تنفسی اثر داشته باشد، حس را در سراسر بدن از بین ببرد، به سرعت موجب بی هوشی گردد و پس از خاتمه عمل جراحی هم به سرعت از بدن خارج گردد و بیمار به هوش آید اما داروهای بی هوش کننده هر یک دارای معایب و محاسنی می باشند که با کاربرد مختلط آنها از جمیع محاسن بهره گرفته می شود به طور کلی این داروها را به دو گروه عمده تقسیم می کنند بی هوش کنده های استنشاقی: که محلولهای فرار هستند مانند هالوتان، اتر، کلروفرم، متوکسی فلوران، انفلوران و ایزوفلوران و گازهایی مانند سیکلوپروپان و N2O بی هوش کننده های تزریقی: باربیتوراتهای خیلی کوتاه اثر مانند تیوپنتال سدیم، تیامیلال سدیم
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 40 صفحه
قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :
بنام خدا داروهای بی هوش کننده عمومی در اعمال جراحی از بین بردن حس درد ضرورت اول و از بین بردن حس حرکت ضرورت دوم می باشد. متاسفانه تاکنون دارویی یافت نشده است که بدون اثر بر روی دیگر اعمال اعصاب تنها حس درد را در سراسر بدن از بین ببرد و داروهای موجود علاوه بر حس درد دیگر حسها و نیز هوش و شعور را بیمار را از بین می برند بدیهی است بی حسی و بی حرکتی عمومی مستلزم بی هوش کردن بیمار می باشد. اولین داروهای بی هوش کننده اتر و کلروفرم بودند که به علت کشف داروهای مفیدتر مصرف آنها تقریبا منسوخ شده است. در بی هوشی معمولا از چند دارو استفاده می گردد که هر کدام به منظور خاصی می باشد یک داروی بی هوش کننده مطلوب آنست که به ملایمت و بدون تحریک بیمار را به خواب عمیق و بی هوشی برده، عضلات عمومی بدن را شل کند بدون آنکه برروی عضلات تنفسی اثر داشته باشد، حس را در سراسر بدن از بین ببرد، به سرعت موجب بی هوشی گردد و پس از خاتمه عمل جراحی هم به سرعت از بدن خارج گردد و بیمار به هوش آید اما داروهای بی هوش کننده هر یک دارای معایب و محاسنی می باشند که با کاربرد مختلط آنها از جمیع محاسن بهره گرفته می شود به طور کلی این داروها را به دو گروه عمده تقسیم می کنند بی هوش کنده های استنشاقی: که محلولهای فرار هستند مانند هالوتان، اتر، کلروفرم، متوکسی فلوران، انفلوران و ایزوفلوران و گازهایی مانند سیکلوپروپان و N2O بی هوش کننده های تزریقی: باربیتوراتهای خیلی کوتاه اثر مانند تیوپنتال سدیم، تیامیلال سدیم
فرمت فایل پاورپوینت می باشد و برای اجرا نیاز به نصب آفیس دارد